تکنولوژی چیست

فناوری (علم پیشه وری ، از یونانی τέχνη ، techne هنر ، مهارت ، حیله گری دست ، ) مجموع تکنیک ها ، مهارت ها ، روش ها و فرآیندهای مورد استفاده در تولید است.

از کالاها یا خدمات و یا در تحقق اهداف، مانند تحقیقات علمی . فناوری می تواند دانش فنون ، فرایندها و موارد مشابه باشد ، یا می تواند در ماشین ها جاسازی شود تا امکان بهره برداری بدون اطلاع دقیق از کار آنها فراهم شود.

سیستم (به عنوان مثال ماشین آلات) استفاده از فن آوری با در نظر گرفتن ورودی ، تغییر آن را با توجه به استفاده از سیستم، و سپس تولید یک نتیجه به عنوان سیستم های فن آوری و یا سیستم های فن آوری .
ساده ترین شکل فن آوری ، توسعه و استفاده از ابزارهای اساسی است .

ماقبل تاریخ کشف چگونه به کنترل آتش و بعد انقلاب نوسنگی افزایش منابع در دسترس از مواد غذایی، و اختراع چرخ انسان را به سفر در کمک و کنترل محیط خود است.

تحولات در زمانهای تاریخی ، از جمله چاپخانه ، تلفن و اینترنت ، موانع جسمی در ارتباطات را كاهش داده و به انسانها اجازه داده است كه در مقیاس جهانی تعامل آزادانه داشته باشند.

فناوری تأثیرات بسیاری دارد. این کشور به توسعه اقتصادهای پیشرفته تر (از جمله اقتصاد جهانی امروز ) کمک کرده است و امکان ظهور کلاس اوقات فراغت را فراهم کرده است.

بسیاری از فرآیندهای تکنولوژیکی فرآورده های ناخواسته ای به نام آلودگی و فقر منابع طبیعی به ضرر محیط زیست کره زمین تولید می کنند . نوآوری ها همواره بر ارزش های یک جامعه تأثیر گذاشته و سؤالات جدیدی را در اخلاق فناوری به وجود آورده است .

مثالها عبارتند از ظهور مفهوم بهره وری از نظر انسان بهره وری ، و چالش های اخلاق زیستی .

مباحثات فلسفی در مورد استفاده از فناوری بوجود آمده است و اختلاف نظرها در مورد اینکه آیا فناوری وضعیت انسان را بهبود می بخشد یا باعث بدتر شدن آن می شود ، اختلاف نظر وجود دارد.

نئو Luddism ، بدویگرایی آنارشیستی ، و شبیه ارتجاعی جنبش انتقاد از فراگیری فن آوری، با این استدلال که آن آسیب می رساند محیط زیست و بیگانه می سازد مردم؛ طرفداران ایدئولوژی هایی مانند transhumanism و techno-progressivism پیشرفت تکنولوژیکی را به نفع جامعه و شرایط انسانی می دانند .
استفاده از اصطلاح "فناوری" در طول ۲۰۰ سال گذشته بسیار تغییر کرده است. قبل از قرن بیستم ، این اصطلاح در انگلیسی غیر معمول بود و از آن برای اشاره به شرح یا مطالعه هنرهای مفید یا برای اشاره به آموزش فنی استفاده می شد ، همانطور که در انستیتوی فناوری ماساچوست (منشور در سال ۱۸۶۱) .
اصطلاح "فناوری" در قرن بیستم در ارتباط با انقلاب صنعتی دوم برجسته شد .

معانی این اصطلاح در اوایل قرن بیستم تغییر یافت وقتی دانشمندان علوم اجتماعی آمریكا ، با شروع تورستین وبلن ، ایده های مفهوم آلمانی Technik را به "فناوری" ترجمه كردند.

در زبان های اروپایی آلمانی و دیگر، تمایز بین وجود دارد تکنیک و به فن آوری است که در زبان انگلیسی، که معمولا هر دو واژه به عنوان ترجمه وجود ندارد "فن آوری." تا دهه ۱۹۳۰ ، "فناوری" نه تنها به مطالعه هنرهای صنعتی بلکه به خود هنرهای صنعتی اشاره داشت.

در سال ۱۹۳۷ ، جامعه شناس آمریكایی Read Bain نوشت: "این فناوری شامل تمام ابزارها ، ماشین آلات ، وسایل نقلیه ، اسلحه ، ابزار ، مسكن ، پوشاک ، وسایل ارتباطی و حمل و نقل و مهارتهایی است كه ما از طریق آنها تولید و استفاده می كنیم. تعریف باین امروزه در بین دانشمندان بویژه دانشمندان علوم اجتماعی رایج است.

دانشمندان و مهندسان معمولاً ترجیح می دهند فناوری را به عنوان علمی کاربردی تعریف کنند نه به عنوان چیزهایی که مردم می سازند و از آنها استفاده می کنند.

اخیراً ، دانشمندان از فیلسوفان اروپایی "تکنیک" وام گرفته اند تا معنای فن آوری را به اشکال مختلف عقل ابزاری گسترش دهند ، همانطور که در کار فوکو در مورد فن آوری های خود ( تکنیک های دو سو ).

تعریف و استفاده

لغت نامه ها و محققان تعاریف متنوعی را ارائه داده اند. فرهنگ لغت مریام وبستر یادگیرنده ارائه می دهد یک تعریف از این واژه: "استفاده از علم در صنعت، مهندسی، و غیره، به اختراع چیزهای مفید و یا برای حل مشکلات" و "یک ماشین، قطعه ای از تجهیزات، روش، و غیره، که توسط فناوری ایجاد شده است.

اورسولا فرانکلین ، در سخنرانی خود در "دنیای واقعی فناوری در ۱۹۸۹ ، تعریف دیگری از این مفهوم ارائه داد. این "تمرین ، روشی است که ما در اینجا کارهایی را انجام می دهیم.این اصطلاح غالباً به معنای یک زمینه خاص از فناوری یا اشاره به فناوری پیشرفته یا فقط الکترونیک مصرفی است ، نه اینکه به عنوان یک کل فناوری استفاده شود.

Technics and Time 1 ، فناوری را از دو طریق تعریف می کند: "پیگیری زندگی به وسیله دیگری غیر از زندگی" و "ماده معدنی سازمان یافته.
این فناوری را می توان به عنوان گسترده ترین موجودات ، اعم از مادی و غیرمادی تعریف کرد که با استفاده از تلاش ذهنی و جسمی برای دستیابی به برخی از ارزش ها ایجاد می شود.

در این استفاده ، فناوری به ابزارها و ماشینهایی اطلاق می شود که ممکن است برای حل مشکلات در دنیای واقعی استفاده شوند. این یک اصطلاح دور از دسترس است که ممکن است شامل ابزارهای ساده ، مانند میله یا قاشق چوبی ، یا ماشینهای پیچیده تر مانند ایستگاه فضایی یا شتاب دهنده ذرات باشد.

ابزار و ماشین آلات نیازی به مواد ندارند. فناوری مجازی مانند نرم افزارهای رایانه ای و روشهای تجاری تحت این تعریف از فناوری قرار دارند.

برایان آرتور فناوری را به روشی مشابه گسترده تعریف می کند که "وسیله ای برای تحقق یک هدف انسانی" است.
از کلمه "فناوری" نیز می توان برای اشاره به مجموعه تکنیکها استفاده کرد. در این زمینه ، این وضعیت فعلی دانش بشریت در مورد چگونگی ترکیب منابع برای تولید محصولات مورد نظر ، حل مشکلات ، برآورده کردن نیازها یا برآورده کردن خواسته ها است. این شامل روش های فنی ، مهارت ها ، فرایندها ، تکنیک ها ، ابزار و مواد اولیه است.

هنگامی که با اصطلاح دیگری مانند "فناوری پزشکی" یا "فناوری فضایی" ترکیب شود ، به وضعیت دانش و ابزار مربوطه مربوط می شود.

" دولت از هنر، فن آوری" به اشاره فن آوری بالا در دسترس به بشریت در هر زمینه.
اختراع مدارهای مجتمع و ریزپردازنده (در اینجا ، یک تراشه Intel 4004 از سال ۱۹۷۱) منجر به انقلاب رایانه ای مدرن شد .
فناوری را می توان فعالیتی دانست که باعث شکل گیری یا تغییر فرهنگ می شود. علاوه بر این ، فناوری کاربرد ریاضیات ، علم و هنر به سود زندگی است همانطور که شناخته شده است. یک نمونه مدرن ظهور فناوری ارتباطات است که موانع موجود در تعامل انسان را کاهش داده و در نتیجه به تولید خرده فرهنگ های جدید کمک کرده است. رشد فرهنگ سایبری اساساً توسعه اینترنت و رایانه است .

همه فناوری ها فرهنگ را به شکلی خلاقانه تقویت نمی کنند. فناوری همچنین می تواند از طریق ابزارهایی مانند اسلحه به تسهیل ظلم و ستم سیاسی و جنگ کمک کند .

به عنوان یک فعالیت فرهنگی ، فناوری هر دو علم را در پیش داردو مهندسی ، که هر یک از آنها جنبه های تلاش فنی را رسمیت می دهد.

علم ، مهندسی و فناوری

تمایز بین علم ، مهندسی و فناوری همیشه مشخص نیست. علم ، دانش سیستماتیک از دنیای جسمی یا مادی است که از طریق مشاهده و آزمایش بدست می آید. فناوری ها معمولاً منحصراً محصول علم نیستند ، زیرا آنها باید ملزوماتی مانند ابزار ، کارایی ، و ایمنی را برآورده کنند .

مهندسی فرایندی هدفمند برای طراحی و ساخت ابزارها و سیستم ها برای بهره برداری از پدیده های طبیعی برای ابزارهای عملی انسانی است ، غالبا (اما نه همیشه) با استفاده از نتایج و تکنیک های علمی. توسعه فن آوری ممکن است زمینه های دانش بسیاری از جمله دانش علمی ، مهندسی ، ریاضی ، زبانی و تاریخی را به دست آورد تا به نتیجه عملی برسد.

فناوری اغلب نتیجه علم و مهندسی است ، اگرچه فناوری به عنوان یک فعالیت انسانی مقدم بر این دو زمینه است. به عنوان مثال ، علم با استفاده از ابزارها و دانش موجود می تواند جریان الکترون ها را در رساناهای الکتریکی مطالعه کند. این دانش جدید یافته شده پس از آن ممکن است توسط مهندسین برای ایجاد ابزارها و ماشینهای جدید مانند نیمه هادی ها ، رایانه ها و سایر اشکال فناوری پیشرفته استفاده شود. به این معنا ، دانشمندان و مهندسان ممکن است هر دو فن آوری محسوب شوند. این سه زمینه اغلب به عنوان یکی از اهداف تحقیق و ارجاع در نظر گرفته می شوند.

روابط دقیقی بین علم و فناوری ، به ویژه ، در اواخر قرن بیستم توسط دانشمندان ، مورخان و سیاستگذاران مورد بحث و گفتگو قرار گرفته است ، تا حدودی زیرا این بحث می تواند از بودجه علوم پایه و كاربردی آگاه شود. به عنوان مثال ، در پی جنگ جهانی دوم ، در ایالات متحده به طور گسترده ای مورد توجه قرار گرفت كه این فناوری صرفاً "علم كاربردی" است و برای تأمین اعتبار علوم پایه ، به دست آوردن نتایج فن آوری در زمان مقتضی است. بیان این فلسفه را می توان صریحاً در رساله وانوار بوش در مورد سیاست علم پس از جنگ ، علوم - مرز بی پایان: "محصولات جدید ، صنایع جدید و مشاغل بیشتر نیاز به افزودنیهای مستمر برای آگاهی از قوانین طبیعت دارند.

این دانش جدید ضروری فقط با تحقیقات علمی پایه قابل دستیابی است. با این وجود ، در اواخر دهه ۱۹۶۰ ، این دیدگاه مورد حمله مستقیم قرار گرفت و منجر به ابتکارهایی برای تأمین بودجه علم برای کارهای خاص (ابتکاراتی که در برابر جامعه علمی قرار گرفت) شد.

این موضوع همچنان بحث برانگیز است ، گرچه بیشتر تحلیلگران در برابر این مدل که فناوری نتیجه تحقیقات علمی است مقاومت می کنند.

منبع مقاله : https://en.wikipedia.org/wiki/Technology